۰۹ اسفند ۹۲ ، ۱۳:۲۱
مال خودخودخودمی
چه کیفی داره کسی باشه که وقتی اسم کوچیکتو از ته دل صدا می کنه لبخندی بیاد روی لبات و تو اروم بگی جونم به گمانم اینطوری که باشه تو عاشق اسم خودت میشی که از طرز صدا کردنش میفهمی اسمت که هیچ ، حتی وجودت مالکیتش به اشتراک گذاشته شده بین منو تو
چه لذتی داره صدایی مداوم اسمتو تکرار کنه و تا تو بگویی جونم بگه امان از حواس پرتی یادم رفت چی می خواستم بهت بگم و دوباره اسمتو صدا کنه و تو بدونی به شوق شنیدن جونم از زبون تو صدات کرده ، همیشه ابراز علاقه به گفتم عزیزم ، عشقم نیست
گاهی تمام شیرینی یه حس توی گفتن اسم اونم با "میم" مالکیت خلاصه میشه
دوستت دارم (اسم قشنگت)+م
