اشک من هرشب درخلوت خویش بهانه ی توست
دل من،کنارجمع، گرچه که بی احساس است
ولی تاتودردل هستی خوارودیوانه ی توست
مانمی دانیم که فرداچیست درتقدیرمان
ولی امروزپناهگاه سرم شانه ی توست
فکرمن شایدهزاران خانه پرواز کند
کلبه ی قلبم ولی خانه
وکاشانه ی توست
دوست دارم
همسرم